video by orlando thompson, via barış acar
official information, here:
video by orlando thompson, via barış acar
official information, here:
yeni bir çalışmayı gösteriyorum / i am showing a new study:
Çıngır / Jingle in
Yansıma üzerine düşünceler / Reflecting on Reflection at
Galeri Manâ, 18.9 -10.11.2012, Kemankeş Mahallesi, Ali Paşa Değirmeni Sokak, no. 16 – 18, 34425 Beyoğlu, İstanbul, Turkey +90 212 243 6666 info@galerimana.com www.galerimana.com
Participating: Saâdane Afif Abbas Akhavan Francis Alÿs Kutluğ Ataman Hera Büyüktaşçıyan Özgür Demirci, Olafur Eliasson Cevdet Erek Lara Favaretto Matt Mullican Philippe Parreno Sarkis Simon Starling Rirkrit Tiravanija Mario Garcia Torres Alexander Wagner Curating: Abaseh Mirvali
I was not able be present in any of the shows below to install or open, but they are there (gitmesek de göremesek de bu işler bizimdir demek istiyorum, sergiler için mavilere tıklayın). Check if you are close-by. Click on show titles to follow links to sites. I will expand this post with images etc. in the next blogging session. Danke.
Day at
Ruler Now – at
A Golden Ruler with Two Dates at
Museum of Manufactured Response to Absence
Neither the time nor the place for dancing (NTNPD) at
TBA21 Sound Space at ZKM Karlsruhe
Ruler 0 – Now, Ruler Near, Ruler 1 (Cairo, Istanbul, Antwerp versions) and Ruler 100 Years at
From Notebooks of a Drummer in a Joy Division by me supporting Tin Soldiers of dear Ala Younis at
Ahmet Cevdet Bey
Ahmet Ögüt & Cevdet Erek:
Ahmet Cevdet Bey presents Tunnel of Fear
03.09.2011 – 06.11.2011
at
Overgaden Institute of Contemporary Art, Copenhagen
03.09.2011 – 06.11.2011
TACTICS OF INVISIBILITY
Nevin Aladag, Kutlug Ataman, Cevdet Erek, Ayse Erkmen, Esra Ersen, Inci Eviner, Nilbar Güres, Hafriyat, Ahmet Ögüt, Füsun Onur, Sarkis, Hale Tenger, Nasan Tur, xurban_collective
An exhibition project by TANAS/Berlin, Thyssen-Bornemisza Art Contemporary/Vienna and ARTER/Istanbul
Curated by Daniela Zyman and Emre Baykal
Duration: 11 September 2010 – 15 January 2011/ admission free
Closed 24 + 31 December 2010 and 01 January 2011
Tactics of Invisibility is a collaborative project developed by TANAS Berlin, Thyssen-Bornemisza Art Contemporary, Vienna, and ARTER, Istanbul. Conceived as a survey exhibition, the project presents fourteen positions from the contemporary artistic production of Turkey and its diaspora that deal with the concept of invisibility in different ways – as “being-under-the-surface”, as the presence of absence, a tactic of withdrawal, refusal and resistance, of camouflage and disguise, as a symptom of disappearance, as a residue of the spectral and uncanny. Discourse around these artistic tactics emphasizes the potentialities of invisibility while also drawing attention to the implications of (voluntary or symptomatic) exclusion from the regime of the visible.
Tactics of Invisibility focuses on the potential of artistic practice to inhabit the liminal zones between the visible and the invisible and to call them into question through interference and disruption. In the process, it highlights the repressed and silenced, as well as inconspicuous phenomena that can be seen as symptomatic of pathologizing and “Otherness” but also understood as manifestations of marginalization or resistance. To invoke the unseen beneath the surface, or to produce it by means of camouflage and disguise, offers a strategy for intervening in processes of transformation and establishing new or imaginary linkages.
Tactics of Invisibility assembles a variety of artistic positions from three decades, enabling the exhibition also to pursue lines of connection and topical approaches to an aesthetic of invisibility. Works by pioneering figures such as Sarkis, Füsun Onur, and Ayse Erkmen paved the way for the dynamic and sociopolitically engaged Turkish art of the 1990s, in which questions of multiculturalism, identity politics, migration, and minority politics came to the fore. While the works of Inci Eviner, Kutlug Ataman, and Hale Tenger evince ties to the discourse of that period, their current work develops that discourse in very specific ways. Their projects query terms of “reality” by generating conceptual breaks or analytically dismantling and rearranging semantic structures, which links them to the artistic positions of the younger generation, as represented by Cevdet Erek, Esra Ersen, Nilbar Güres, Nasan Tur, Nevin Aladag, Ahmet Ögüt, xurban_collective, and the artists’ initiative Hafriyat.
Exhibition catalogue with contributions by:
Meltem Ahiska, Murat Akagündüz, Gudrun Ankele, Gülsen Bal, Emre Baykal, Aysegül Baykan, Margrit Brehm, Dieter Buchhart, Levent Çalikoglu, Barbara Heinrich, Nataša Ilic, Nicholas Mirzoeff, Nermin Saybasili, Basak Senova, Necmi Sönmez, Pelin Tan, Jalal Toufic, xurban_collective and Daniela Zyman.
219 pages, 15 Euro/ available at TANAS
FURTHER EXHIBITION VENUES
Thyssen-Bornemisza Art Contemporary
Himmelpfortgasse 13
1010 Vienna
www.tba21.org
16 April – 15 August 2010
Thyssen-Bornemisza Art Contemporary was founded in 2002 by Francesca von Habsburg. The foundation is based in Vienna, where it maintains an exhibition space whose temporary exhibitions are open to the public at no charge. Thyssen-Bornemisza Art Contemporary has dedicated itself to the task of actively supporting, commissioning and disseminating the production of contemporary works of art. Its programmatic focus lies in recognizing the regional breadth and diversity of artistic forms and intellectual disciplines that challenge and expand modalities of perception and experience.
ARTER
Istiklal Caddesi No: 211
34433 Beyoglu
Istanbul
www.arter.org.tr
from March 2011
Rulers and Rhythm Studies
at
A FORUM ON CULTURAL PRACTICES
Exhibitions, Lectures, Panels, Performance, Dance, Theatre, Music, Film, Video, Publications
Beirut, April 21 – May 1, 2010
above, installation
below, sketch
Sky ornamentation with 3 sounding dots and anti-pigeon net
Site specific installation
Courtesy of the artist
Commissioned by Thyssen-Bornemisza Art Contemporary, Vienna and Vehbi Koç Foundation, Istanbul
Presentation by Gudrun Ankele:
Cevdet Erek’s commissioned installation in the courtyard of the baroque Palais Erdödy-Fürstenberg in Vienna combines sound and architecture as to means of organizing space as well as of decoration. One reference for his work is Adolf Loos’s notorious essay “Ornament and Crime” (1908), in which he explored the idea that the progress of culture is associated with the deletion of ornament from everyday objects and architecture. The clear grid of the net floating above the small courtyard is being combined with three white squares, which contain extremely flat loudspeakers. This material ornamentation is being punctuated by a 3-channel sound piece titled 3, which is structured by basic variations on a ¾ beat. Each of the directional speakers thus produces an immaterial soundspace of its own, which overlaps at its edges with the following one. By walking through the courtyard, the audience can experience an ever-changing, progressing space that combines visual and auditive levels of the sensible, striped bare of all referential signs. Sky ornamentation with 3 sounding dots and antipigeon net is using the presence of music and the materiality of the pigeon net to produce an aesthetic experience which can be understood as an (ironic) experiment in non-referential, non-representational beauty.
Cevdet Erek, 1974 born in Istanbul, lives and works in Istanbul
at
(only Turkish version)
Ses-İmge-Zaman Arasındaki Koridorlarda / Cevdet Erek’in Çalışmaları Üzerine
Yazan: NECMİ SÖNMEZ
Sanat Dünyamız, Üç aylık kültür ve sanat dergisi, Sayı: 111, Yaz 2009, ISSN 1300-2740
Hem Türkiye’de hem de yurtdışında 2001’den itibaren gerçekleştirdiği çalışmalarla dikkati çeken Cevdet Erek hiç kuşkusuz genç kuşak sanatçılar arasında ayrıcalıklı bir yere sahip. Erek, farklı deneylere girip „izi kolay sürülmeyen“ konular, olgular üzerine yoğunlaşarak, değişik disiplinlerin (video, ses, performance, yerleştirme, mimari, desen) birleştiği noktalarda „şiirsel, soyutlayıcı“ işler üretiyor. Sanatçının bir anlamda 2000’li yıllardan beri sürdürdüğü araştırmalarının toplu sunumu olarak değerlendirilebilecek bir multi-media yerleştirmesi (installation), Galerie Akıncı’nın standında 44. Art Cologne Sanat Fuarı’nda yer alan Open Space alanında Nisan ayında gösterildi.
Erek’in „A Few Retrospectives in Open Space“ başlığı altında sunulan yerleştirmesi, kalın bir duvarın ön, arka, yan yüzüne yerleştirilmiş, desen, obje, kitap gibi nesnelerin yanı sıra video, ses teknikleriyle de güçlendirilmiş olan bütünlükten oluşuyordu. Duvarın ön ve arka tarafında yerin yeşile boyanmış olması da sanat fuarının „curcunalı“ ortamı içinde bile sanatçının işini sunarken göstermiş olduğu titizliğin belirtisiydi. Bu noktada belirtilmesi gereken olgu, Erek’in bu titiz tavrıyla pek uyuşmayan bir sergi geçmişinin olduğudur. Çağdaş Türk Sanatı’nı gösterme adına son on yıl içinde kotarılan tüm vasat, sorunlu sergilerde (ZKM, Karlsruhe, IfA Stuttgart, Berlin son olarak Palais des Beaux Arts de Lille) işlerini gösteren Erek, belki de üzerinde detaylı olarak durulması gereken bir kesişme noktasında duruyor. Genç sanatçı tanımlası otuz beş yaşın sonunda biter, farklı bir süreç başlar; Kavramsallaşma, tavırların keskinleşme, sergi katılımlarının profesyonelleşme zorunluluğu. Türkiye’de birçok genç sanatçının bu süreci ne yazık ki, kendisini yeterince hazırlayamadığı için aşamadığını görüyoruz. Bu elbette sadece genç sanatçıların değil, kelimenin tam anlamıyla aşiret sistemiyle çalışan güncel sanat ortamının sorunlarından biridir. Cevdet Erek’in kesişme noktasındaki konumunu ilginç kılan, onun mimarlık eğitimi almasının yanı sıra, izi kolay sürülemeyen izleklerle ilerleyen süprizli bir yapısının olması. Erek tuhaf şekilde birbirine eklemlenen, birbiriyle ilişki içinde olan diziler üreterek bunları kronolojik olmayan biçimde yan yana getirmekten hoşlanıyor. Dolayısıyla onun çalışmalarını bir çırpıda tanımlama, yorumlama, belli kategorilere indirgemek mümkün gözükmüyor. Sanatçının Art Cologne’daki yerleştirmesi, bu özelliğin altını çizmekle kalmayıp, izleyiciye fazla ipucu vermeyen bir yoğunluğa sahipti.
Bu yerleştirme birbiriyle ilişki içindeki yedi parçadan oluşuyordu. Bunlardan ilki „Father’s Time“ isimli desendi.. Erek babasına bir kağıdın üzerine onun hayatındaki önemli tarihleri yazmasını istemişti. Babasının hazırladığı desen/diyagramdan yola çıkarak, burada belirtilen zaman aralıklarını elleriyle bir tahtanın üzerine vurarak „ritimleştiren“ sanatçı böylece „Studio“ isimini verdiği video çalışmasını oluşturmuştu.. Köln’de desen, video çalışmasının yanınında yer alan küçük bir cetvel ise „Ruler 1“ olarak yerleştirmede yerini almıştı. Erek’in Mısır’da burslu olarak kaldığı bir sürede doğduğu tarihten (1974) 2007’ye kadar geçen zamanı Arapça olarak yazarak oluşturduğu bu cetvelde, her yıl bir santimetre olarak yorumlanmıştı. Dördüncü çalışma ise „Dark Light Dark“ olarak isimlendirilmiş bir LED paneliydi. Sanatçının her santimetreyi bir yıl olarak yorumlamasıyla oluşturduğu deseni kırmızı renkli ince uzun bir LED ekranıyla görselleştirdiği bu çalışma, sürekli olarak akışkan haliyle belki de Erek’in „zaman“ temasına olan yoğunlaşmasını vurguluyordu. Siyaha boyanmış duvarın ön yüzünde yer alan bu dört çalışma soyutlayan bir yaklaşımla, hayatın nasıl dönüştürülebileceği hakkında imgesel değerleri ön plana çıkarmaktaydı. Duvarın dar kısmında yer alan başka bir cetvel „Rular 0 – Now’ sanatçının geliştirmiş olduğu ikinci cetvel modeliydi. Daha önce gerçekleştirdiği arapça yazılı şeffaf okul cetveliyle aynı karaktere sahip olmasına rağmen farklı bir yapıya sahip olan bu cetvel, Erek’in belli sistemlere bağlı bir yaklaşım açısı içinde olduğunu duyumsatıyordu.
Sunumun arka duvarında yer alan çalışmaların çıkış noktası Cevdet Erek’in „SSS” (Shore Scene Soundtrack) isimli sanatçı kitabıydı. BAS (Banu Cennetoğlu) tarafından yayınlamış olan bu nitelikli sanatçı kitabının özgün hali de küçük bir rafın üzerinde sergileniyordu. Erek’in „SSS” (Shore Scene Soundtrack) yerleştirmesi sanatçının bir video çalışmasıyla onun parçası olan siyah renkli bir yer halısından ve ses vericilerinden oluşmaktadır. Videoda yarı karanlık bir mekanda bir figürün iki elini siyah bir halı üzerinde gezdirerek oluşturduğu imgeler gözlemlenirken, ses vericilerinden yükselen müzik, figürün oluşturduğu sesi izleyiciye taşımaktaydi. Sanatçının bir tür performance olarak geliştirdiği bu çalışma, onun en ilginç işlerinden birisi. İzleyici sanatçı kitabını eline aldıktan sonra izlediği video, duyduğu sesler ve bu seslerin çıkarılmış olduğu siyah halı, çözümlenmesi kolay olmayan bir bütünselliği son derece başarılı olarak ortaya koyuyordu. Arka duvarın sağ köşesinde sergilenen A5 boyutlu desenlerin çizgisel karakteriyle birlikte düşünüldüğünde, Cevdet Erek’in farklı parçalardan oluşan, tüm duyum organlarına açık bir “farklı sistemlerle” görsel, işitsel imgeler oluşturduğu duyumsanıyordu.
Cevdet Erek’in bu imgeleri kavramsallaştırıp kavramsallaştıramıyacağı, kendi çalışmalarını kişiliksiz grup sergilerinden koruyup koruyamayacağı, daha önemlisi ilk kişisel sergisini nasıl kuracağı üzerinde durulması gereken sorular/olgular olarak genç sanatçının bundan sonraki çalışmalarını merak etmemizi sağlıyor.